بسم الله الرحمن الرحیم

 

احکام روزه

فتاواى امام خمینى «قدّس سرّه» 
فتاواى آیت الله العظمى خامنه‌اى «دام ظله»

1 - اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر ملتفت شود، چنانچه کارى که روزه را باطل مى‏کند انجام نداده باشد، باید نیت کند و روزه او صحیح است. و اگر کارى که روزه را باطل مى‏کند انجام داده باشد، یا بعد از ظهر ملتفت شود که ماه رمضان است روزه او باطل مى‏باشد، ولى باید تا مغرب کارى که روزه را باطل مى‏کند انجام ندهد و بعد از رمضان هم آن روزه را قضا نماید. 
1 - کسى که در ماه ‏رمضان‏از روى ‏فراموشى‏ یا بى‏اطلاعى، نیت روزه نکرده و در اثناى روز ملتفت شد، در صورتیکه کارى که روزه را باطل مى‏کند انجام داده باشد، روزه‏ى آن روز باطل است ولى تا غروب‏* از کارهاى باطل کننده‌ى روزه خوددارى کند. اما چنانچه تا هنگامى که ملتفت روزه مى‏شود، کارى که روزه را باطل مى‏کند انجام نداده باشد اگر بعد از ظهر است روزه باطل است، و اگر پیش از ظهر است، بنابر احتیاط واجب باید نیت روزه کند و روزه بگیرد و بعداً نیز روزه‏ى آن روز را قضاء کند.


2 - کسى‏که براى بجا آوردن روزه میتى‏اجیر شده، اگر روزه مستحبى بگیرد اشکال ندارد. ولى‏کسى‏که روزه قضا یا روزه واجب‏دیگرى‏دارد، نمى‏تواند روزه‏ مستحبى‏بگیرد، و چنانچه فراموش‏کند و روزه‏ مستحب بگیرد، در صورتى‏که پیش‏ازظهر یادش بیاید، روزه مستحبى‏او به‏ هم‏ مى‏خورد و مى‏تواند نیت خود را به روزه واجب برگرداند و اگر بعدازظهر ملتفت شود، روزه او باطل است و اگر بعد از مغرب یادش بیاید، روزه‏اش صحیح است گرچه بى‏اشکال نیست. 
2 - کسى که روزه‏ى قضاى ماه رمضان بر او واجب است، نمى‏تواند روزه‏ى مستحبى بگیرد. و چنانچه فراموش کند و روزه‏ى مستحبى بگیرد در صورتیکه در اثناى روز یادش بیاید روزه‏ى مستحبى او باطل مى‏شود. حال اگر پیش ‏از ظهر باشد مى‏تواند نیت روزه‏ى قضاى ماه رمضان کند و روزه‏اش درست است.


3 - اگر مریض پیش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى‏کند انجام نداده باشد، باید نیت روزه کند و آن روز را روزه بگیرد و چنانچه بعد از ظهر خوب شود، روزه آن روز بر او واجب نیست. 
3 - اگر مریض در اثناى روز ماه رمضان خوب شود، واجب نیست که نیت روزه کند و آن روز را روزه بگیرد، ولى اگر پیش از ظهر باشد و کارى که روزه را باطل مى‏کند از او سر نزده باشد احتیاط مستحب آن است که نیت روزه کند و روزه بگیرد و پس از ماه رمضان باید آن روز را قضا کند.

4 - اگر در روزه واجب معینى مثل روزه رمضان از نیت روزه گرفتن برگردد روزه‏اش باطل است، هر چند پیش از ظهر دوباره قصد روزه کند، و نیز اگر نسبت به ادامه روزه دچار تردید شود. ولى چنانچه نیت کند که چیزى را که روزه را باطل مى‏کند بجا آورد در صورتى که آن را انجام ندهد روزه‏اش باطل نمى‏شود. 
4 - در روزه‏ى ماه رمضان اگر در اثناى روز از نیت روزه گرفتن برگردد بطورى که قصد ادامه‏ى روزه نداشته باشد، روزه‏اش باطل مى‏شود و قصد دوباره‏ى او براى ادامه‏ى روزه فایده ندارد. امّا اگر دچار تردید شود به این معنى که هنوز تصمیم نگرفته است روزه را باطل کند، یا تصمیم بگیرد کارى را که موجب باطل شدن روزه است صورت دهد و هنوز آن را انجام نداده‏است، در این دو صورت، صحت روزه‏ى او محل اشکال است. و احتیاط واجب آن است که روزه را تمام کند و بعدا هم آن را قضا نماید. هر روزه‏ى واجب معیّن دیگر - مانند نذر معین و امثال آن - نیز داراى همین حکم است.
1 - توضیح المسائل، م‏1561
2-  توضیح المسائل، م‏1563
3-  توضیح المسائل، م‏1567
4-  تحریر الوسیله، ج 1، کتاب الصوم، القول فی النیة، ص 255، م 

1 - استفتاء جدید، 7
2- استفتاء جدید، 10
3- استفتاء جدید، 11
4- اجوبة استفتائات، س 758

* غروب شرعى که وقت اذان مغرب است.